Terkip Adı: Ruhani kazanç İçin
Terkip Amacı:
Terkip Niyet: Bu okumuş olduğum zikir, dua, ayet ve sureler ile esmaları, göz perdeme, kalp gözüme, hislerime, ön sezilerime ve beyin frekanslarıma, duyma ve görme organlarıma ve rüyalarıma bağışladım. Ya Rab okuduklarımın hürmetine, izzeti dergahından bana, yol gösterecek, Kuran'ı Kerim ve ilmini öğretecek, bildiğim ve bilmediğim alemlerini öğretip kapılarını açmama yardım edecek, okuma ve yazmalarımda, hayır ve şer işlerimde bana yardım edecek, dünyalık hacetlerimi yerine getirecek, tam yetkili bir görevli gönder. Dünyanın öbür ucunda dahi olsa, bir toz zerresi kadar küçük dahi olsa, yarattıklarından canlı cansız bilip bilmediğim her ne varsa, 7 kat yerin veya denizin dibinde de olsa, 7 kat semada da olsa istediğim anda istediklerimin yerini görmeyi, istediklerimi duymayı bana nasip eyle.
Okuma gün ve zamanı: Gece () Terkibi Düzenle

1 أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ
2 وَوَضَعْنَا عَنكَ وِزْرَكَ
3 الَّذِي أَنقَضَ ظَهْرَكَ
4 وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ
5 فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا
6 إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا
7 فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ
8 وَإِلَى رَبِّكَ فَارْغَبْ

1 E lem neşrah leke sadrake
2 Ve vedagnâ anke vizrake
3 Ellezî enkada zahrake
4 Ve rafe’nâ leke zikrake
5 Fe inne meal usri yusrâ(yusran)
6 İnne meal usri yusrâ(yusran)
7 Fe izâ feragte fensab
8 Ve ilâ rabbike fergab

1 1-Göğsünü senin için şerhetmedik mi (yarıp genişletmedik mi)
2 2-Ve senden yükünü kaldırdık (kaldırmadık mı?)
3 3-Ki o (yük) senin sırtını bükmüştü
4 4-Ve senin için, zikrini yükselttik
5 5-O halde, muhakkak ki zorluk ve kolaylık beraberdir
6 6-Muhakkak ki zorluk ve kolaylık beraberdir
7 7-Öyleyse boş kaldığın zaman hemen intisap et
8 8-Ve öyleyse Rabbine rağbet et (O’nu öv, hamdet, zikret, tesbih et)

1 الم (2/1)
2 ذَلِكَ الْكِتَابُ لاَ رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ (2/2)
3 الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ (2/3)
4 والَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَبِالآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ (2/4)
5 أُوْلَئِكَ عَلَى هُدًى مِّن رَّبِّهِمْ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (2/5)
6 إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ (2/6)
7 خَتَمَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ عظِيمٌ (2/7)
8 وَمِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللّهِ وَبِالْيَوْمِ الآخِرِ وَمَا هُم بِمُؤْمِنِينَ (2/8)

1 (Bakara 2/1) Elif, lâm, mim
2 (Bakara 2/2) Zâlikel kitâbu lâ reybe fîh(fîhi), huden lil muttekîn(muttekîne)
3 (Bakara 2/3) Ellezîne yu’minûne bil gaybi ve yukîmûnes salâte ve mimmâ razaknâhum yunfikûn(yunfikûne)
4 (Bakara 2/4) Vellezîne yu’minûne bi mâ unzile ileyke ve mâ unzile min kablik(kablike) ve bil âhireti hum yûkınûn(yûkınûne)
5 (Bakara 2/5) Ulâike alâ huden min rabbihim ve ulâike humul muflihûn(muflihûne)
6 (Bakara 2/6) İnnellezîne keferû sevâun aleyhim e enzertehum em lem tunzirhum lâ yu’minûn(yu’minûne)
7 (Bakara 2/7) Hatemallâhu alâ kulûbihim ve alâ sem’ıhim, ve alâ ebsârihim gışâvetun, ve lehum azâbun azîm(azîmun)
8 (Bakara 2/8) Ve minen nâsi men yekûlu âmennâ billâhi ve bil yevmil âhıri ve mâ hum bi mu’minîn(mu’minîne)

1 (2/1) Elif, Lâm, Mim
2 (2/2) İşte bu Kitap ki, O’nda hiçbir şüphe yoktur. Takva sahipleri için bir hidayettir
3 (2/3) Onlar (takva sahipleridir) ki, gaybe (gaybte Allah’a) îmân ederler, namazlarını kılarlar ve kendilerini rızıklandırdığımız şeylerden infâk ederler (başkalarına verirler)
4 (2/4) Onlar (takva sahipleri) ki, sana indirilene ve senden önce indirilenlere (bütün semavî kitaplara) îmân ederler ve onlar ahirete yakîn hasıl ederler (yakîn seviyesinde kesin olarak inanırlar)
5 (2/5) İşte onlar, Rab’lerinden bir hidayet üzeredirler. Ve işte onlar,onlar muflihundurlar (felâha, kurtuluşa erenlerdir)
6 (2/6) Onlar muhakkak ki kâfirdirler. Onları ikaz etsen de etmesen de onlar için eşittir (birdir), mü’min olmazlar
7 (2/7) Allah onların kalplerinin üzerini ve işitme (sem’î) hassasının üzerini mühürledi ve görme (basar) hassasının üzerine gışavet (perde) çekti. Onlar için azîm (büyük) azap vardır
8 (2/8) Ve insanlardan bir kısmı derler ki: “Biz Allah’a ve ahiret gününe (hayatta iken ruhun Allah’a ulaşacağı güne) îmân ettik.” Ve onlar mü’min değillerdir

255 اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ

255 Allâhu lâ ilâhe illâ huvel hayyul kayyûm(kayyûmu), lâ te’huzuhu sinetun ve lâ nevm(nevmun), lehu mâ fîs semâvâti ve mâ fil ard(ardı), menzellezî yeşfeu indehû illâ bi iznih(iznihî) ya’lemu mâ beyne eydîhim ve mâ halfehum, ve lâ yuhîtûne bi şey’in min ilmihî illâ bi mâ şâe, vesia kursiyyuhus semâvâti vel ard(arda), ve lâ yeûduhu hıfzuhumâ ve huvel aliyyul azîm(azîmu)

255 Allah ki, O’ndan başka ilâh yoktur (Sadece O vardır). Hayy’dır Kayyum’dur. O’nu ne bir uyuklama ve ne de bir uyku hali tutmaz. Göklerde ve yerde olan herşey O’nundur. O'nun izni olmadan, O’nun katında kim şefaat etme yetkisine sahiptir? Onların önlerinde ve arkalarında olanları (geçmiş ve geleceklerini) bilir. Ve O’nun lminden, O’nun dilediğinden başka bir şey ihata edemezler (kavrayamazlar). O’nun kürsüsü gökleri ve yeri kaplamıştır. Ve o ikisini muhafaza etmek (yerlerin ve göklerin dengesini korumak, gözetmek), Kendisine zor gelmez ve O Alâ’dır (çok yücedir), Azîm’dir (çok büyüktür)

285 آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَمَلآئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ (2/285)
286 لاَ يُكَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ (2/286)

285 (Bakara 2/285) Âmener resûlu bimâ unzile ileyhi min rabbihî vel mu’minûn(mu’minûne), kullun âmene billâhi ve melâiketihî ve kutubihî ve rusulih(rusulihî), lâ nuferriku beyne ehadin min rusulih(rusulihî), ve kâlû semi’nâ ve ata’nâ gufrâneke rabbenâ ve ileykel masîr(masîru)
286 (Bakara 2/286) Lâ yukellifullâhu nefsen illâ vus’ahâ lehâ mâ kesebet ve aleyhâ mektesebet rabbenâ lâ tuâhıznâ in nesînâ ev ahta’nâ, rabbenâ ve lâ tahmil aleynâ ısran kemâ hameltehu alellezîne min kablinâ, rabbenâ ve lâ tuhammilnâ mâ lâ tâkate lenâ bih(bihî), va’fu annâ, vagfir lenâ, verhamnâ, ente mevlânâ fensurnâ alel kavmil kâfirîn(kâfirîne)

285 (2/285) Resûl, Rabbinden kendisine indirilene îmân etti ve mü’minler de, hepsi Allah’a, O’nun meleklerine, kitaplarına ve resûllerine îmân etti. “Biz, O’nun resûlleri arasından (hiç) birini, diğerinden ayırmayız.” Ve “ışittik ve itaat ettik! Ve Rabbimiz, Senin mağfiretini (dileriz). Ve masîr (varış) Sana’dır (Sana doğru yola çıkarız ve Sana ulaşırız).” dediler
286 (2/286) Allah kimseyi gücünün yettiğinden başkasıyla mükellef kılmaz (sorumlu tutmaz). Kazandığı (dereceler) onundur ve iktisap ettiği (kazandığı negatif dereceler) de onundur (sorumluluğu onun üzerindedir). Rabbimiz! Şâyet unuttuysak veya hata yaptıysak bizi aheze etme (sorgulama). Rabbimiz, bizden öncekilere yüklediğin gibi bizim üzerimize ağır yük yükleme. Rabbimiz, takat (güç) yetiremeyeceğimiz şeyi bize yükleme. Ve bizi af ve mağfiret et ve bize rahmet et (Rahîm esması ile bize tecelli et, rahmet nurunu gönder). sen bizim Mevlâmız’sın. Artık kâfirler kavmine karşı bize yardım et

58 سَلَامٌ قَوْلًا مِن رَّبٍّ رَّحِيمٍ

58 Selâmun kavlen min rabbin rahîm(rahîmin)

58 Rahîm olan Rab’ten "selâm" sözü (vardır)

1 إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ
2 فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ
3 إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ

1 İnnâ a’taynâkel kevser(kevsere)
2 Fe salli li rabbike venhar
3 İnne şânieke huvel ebter(ebteru)

1 1-Muhakkak ki Biz, sana Kevser’i verdik
2 2-O halde Rabbin için namaz kıl ve kurban kes
3 3-Muhakkak ki sana (nesli kesik diye) buğzeden, o kendisi ebterdir (soyu kesiktir)

14 أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ

14 E lâ ya’lemu men halaka, ve huvel latîful habîr(habîru)

14 Yaratan (yarattığını) bilmez mi? Ve O; Lâtif’tir, Habîr’dir (haberdar olandır)

6/EN'ÂM-75: Ve kezâlike nurî ibrâhîme melekûtes semâvâti vel ardı ve li yekûne minel mûkınîn(mûkınîne).

50/KAF-22: fe keşefnâ anke gıtâeke fe besarukel yevme hadîdun.

54/KAMER-50: Ve mâ emrunâ illâ vâhıdetun ke lemhın bil basar(basari).

6/EN'ÂM-75:Ve böylece Biz, İbrâhîm (a.s)'a onun mûkınîn (yakîn hasıl edenlerden) olması için yerin ve göklerin (semaların) melekûtunu gösteriyoruz (gösteriyorduk).

50/KAF-22: İşte senden perdeni kaldırdık. Artık bugün senin görüşün keskindir.”

54/KAMER-50: Ve Bizim emrimiz, tek bir emirden başka bir şey değildir, gözün bir anlık bakışı gibidir