1 وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا

1 Vez zâriyâti zerven

1 Savurarak esip dağıtan rüzgârlara andolsun

1 -Ve yavru-Atom

2 فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا

2 Fel hâmilâti vıkran

2 Ve de yük taşıyanlara (yağmur yüklü bulutlara)

2 -Yazılar-Ve bir vahiy

3 فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا

3 Fel câriyâti yusran

3 Sonra kolayca akıp gidenlere (süzülenlere)

3 -Hizmetçiler-Yusra

4 فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا

4 Fel mukassimâti, emren

4 Hem de emrederek (işleri), (görevli meleklere) taksim edenlere (andolsun ki...

4 -Bölümler-Tüzük

5 إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ

5 İnnemâ tûadûne le sâdikun

5 Muhakkak ki size vaadolunanlar kesinlikle doğrudur

5 -Ancak-Söz verildin-

6 وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ

6 Ve inned dîne le vâkıun

6 Ve muhakkak ki dîn (hesap görme; mükâfat veya ceza), kesinlikle vuku bulacaktır (gerçekleşecektir)

6 -ve şu-Borç-

7 وَالسَّمَاء ذَاتِ الْحُبُكِ

7 Ves semâi zâtil hubuki

7 Ve dairesel yollara sahip olan semaya andolsun

7 -Ve gökyüzü-Dhia-

8 إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ

8 İnnekum le fî kavlin muhtelifin

8 Muhakkak ki siz, mutlaka ihtilâflı bir söz (düşünce) içindesiniz

8 -Sen-Fahiş-söylemek-Farklı

9 يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ

9 Yu’feku anhu men ufike

9 Döndürülmüş olan kişi, ondan çevrilir

9 -Yüce-onun hakkında-itibaren-

10 قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ

10 Kutilel harrâsûn(harrâsûne)

10 Yalancılar kahrolsun

10 -öldürme-Perşembe günleri

11 الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ

11 Ellezîne hum fî gamratin sâhûn(sâhûne)

11 Onlar ki cehalet içinde, gaflette olanlardır

11 -Kimin-Onlar-içinde-İment-

12 يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ

12 Yes’elûne eyyâne yevmud dîn(dîni)

12 “Dîn günü (hesap günü) ne zaman?” diye sorarlar

12 -Onlar sorar-Nerede-gün-Borç

13 يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ

13 Yevme hum alân nâri yuftenûn(yuftenûne)

13 O gün onlar, ateşe atılarak (fitnelerinin karşılığı olarak) azaba maruz bırakılırlar

13 -gün-Onlar-üzerine-ateş-Büyülenmişler

14 ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ

14 Zûkû fitnetekum, hâzâllezî kuntum bihî testa’cilûn(testa’cilûne)

14 Fitnenizi (yalanladığınızı) tadın! Bu, sizin acele istemiş olduğunuz şeydir

14 -Onlar yoruldu-Seni diliyorsun-Bu-O-Sen-Bununla-Acele et

15 إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ

15 İnnel muttakîne fî cennâtin ve uyûnin

15 Muhakkak ki takva sahipleri, cennetlerde ve pınarlardadır

15 -O-Dürüst-içinde-Cennet-Göz

16 آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُحْسِنِينَ

16 Âhizîne mâ âtâhum rabbuhum, innehum kânû kable zâlike muhsinîn(muhsinîne)

16 Rab’lerinin onlara verdiği şeyi alanlar; muhakkak ki onlar, bundan önce muhsin olanlardır

16 -Seni al-Ne-Onlara geldiler-Onların Rabbi-onlar ki-onlar-önce-O-

17 كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ

17 Kânû kalîlen minel leyli mâ yehceûn(yehceûne)

17 Onlar geceden uyudukları şey (zaman parçası) çok az olanlardı

17 -onlar-hafifçe-itibaren-gece-Ne-

18 وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ

18 Ve bil eshârihum yestağfirûn(yestağfirûne)

18 Ve onlar, seher vakitlerinde mağfiret dilerler

18 -Ve sihirle-Onlar-

19 وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ

19 Ve fî emvâlihim hakkun lis sâili vel mahrûmi

19 Ve onların mallarında isteyenlerin ve mahrum olanların (isteyemeyenlerin) hakkı vardır

19 -Fahiş-Onların parası-Sağ-Araçlar için-Ve depo

20 وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ

20 Ve fîl ardı âyâtun lil mûkınîn(mûkınîne)

20 Yakîn hasıl edenler için yeryüzünde (Allah’ın) âyetleri vardır

20 -Fahiş-Dünya-Ayetler-

21 وَفِي أَنفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ

21 Ve fî enfusikum, e fe lâ tubsirûn(tubsirûne)

21 Ve kendi nefslerinizde de (âyetler) vardır. Hâlâ görmüyor musunuz

21 -Fahiş-kendiniz-Ale?-

22 وَفِي السَّمَاء رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ

22 Ve fîs semâi rızkukum ve mâ tûadûn(tûadûne)

22 Ve semada sizin rızkınız ve vaadolunduğunuz şeyler vardır

22 -Fahiş-gökyüzü-Geçim kaynağınız-gesticülat-Söz verildin

23 فَوَرَبِّ السَّمَاء وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ

23 Fe ve rabbis semâi vel ardı innehu le hakkun misle mâ ennekum tentıkûn(tentıkûne)

23 İşte Rabbe, semaya ve yere andolsun ki; şüphesiz o, mutlaka sizlerin konuştuğunuz şeyler kadar haktır

23 -Favori-gökyüzü-Ve dünya-o-Bir gerçek-beğenmek-Ne-Sen-

24 هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ

24 Hel etâke hadîsu dayfi ibrâhîmel mukramîn(mukramîne)

24 Hz. İbrâhîm’in ikram edilen misafirlerinin haberi sana geldi mi

24 -Yapmak-sana geldim-kaza-Bir konuk-İbrahim-

25 إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ

25 İz dehalû aleyhi fe kâlû selâmâ(selâmen), kâle selâm(selâmun), kavmun munkerûn(munkerûne)

25 Onun yanına geldikleri zaman “selâm” dediler. (Hz. İbrâhîm de): “Selâm yabancı kavim.” dedi

25 -Bu yüzden-Girmek-onun üzerine-Dediler-Barış-Dedi-Merhaba-insanlar-

26 فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاء بِعِجْلٍ سَمِينٍ

26 Fe râga ilâ ehlihî fe câe bi iclin semînin

26 Bunun üzerine (Hz. İbrâhîm) gizlice ailesinin yanına gidip hemen (kızarmış) semiz bir buzağı getirdi

26 -boşluk-ile-Hey-Geldi--

27 فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ

27 Fe karrabehû ileyhim kâle e lâ te’kulûn(te’kulûne)

27 Böylece onu (yemeği) onlara yaklaştırdı (ikram etti): “Yemez misiniz?” dedi

27 -Çok yakın-Onlara-Dedi-meğer ki-Sen ye

28 فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قَالُوا لَا تَخَفْ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ

28 Fe evcese minhum hîfeten, kâlû lâ tehaf, ve beşşerûhu bi gulâmin alîm(alîmin)

28 Fakat onlardan korktuğunu hissetti: “Korkma!” dediler. Ve onu alîm bir erkek çocukla müjdelediler

28 -Yani oturuyorsun-onlar kim-Korku-Dediler-hayır-Korku--Posta ile-

29 فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ

29 Fe akbeletimraetuhu fî sarratin fe sakket vechehâ ve kâlet acûzun akîmun

29 Bunun üzerine hanımı (bu haberi) çığlık atarak karşıladı. Ve yüzüne vurarak: “Ben kısır ihtiyar bir kadınım.” dedi

29 -kabul ettin-Karısı-içinde-Barah-Bu yüzden aldım-Yüzü-Dedi-yaşlı kişi-

30 قَالُوا كَذَلِكَ قَالَ رَبُّكِ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ

30 Kâlû kezâliki kâle rabbuki, innehu huvel hakîmul alîmu

30 “Senin Rabbinin buyurduğu şey işte budur.” dediler. Muhakkak ki O; Hakîm’dir (hüküm ve hikmet sahibidir), Alîm’dir

30 -Dediler-bunun gibi-Dedi-Rabbin-o-O-Bilge-

31 قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ

31 Kâle fe mâ hatbukum eyyuhâl murselûn(murselûne)

31 (Hz. İbrâhîm): “Öyleyse ey elçiler! Söylemek istediğiniz şey nedir?” dedi

31 -Dedi-Bu yüzden-Konuşman-Ah-

32 قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ

32 Kâlû innâ ursilnâ ilâ kavmin mucrimîn(mucrimîne)

32 Dediler ki: “Muhakkak ki biz, mücrim bir kavme gönderildik.

32 -Dediler-BEN-Bize gönderin-ile-insanlar-

33 لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ

33 Li nursile aleyhim hıcâraten min tînin

33 Onların üzerlerine balçıktan taşlar yollamak için

33 -Hadi gönderelim-onlar üzerinde-Taşlar-itibaren-kil

34 مُسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ

34 Musevvemeten inde rabbike lil musrifîn(musrifîne)

34 Onlar, Rabbinin katında haddi aşanlar için işaretlenmiş olan (taşlardır)

34 -Süveter-Ne zaman-Rabbin-

35 فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ

35 Fe ahracnâ men kâne fîhâ minel mu’minîn(mu’minîne)

35 Sonra orada mü’minlerden kim varsa çıkardık

35 -Bu yüzden dışarı çıkacağız-itibaren-O öyleydi-Hangi-itibaren-İnananlar

36 فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ

36 Fe mâ vecednâ fîhâ gayra beytin minel muslimîn(muslimîne)

36 Fakat orada, bir evden başkasında, müslümanlardan (bir kimse) bulamadık

36 -Bu yüzden-Bulduk-Hangi-Olumsuz-ev-itibaren-Müslümanlar

37 وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ

37 Ve teraknâ fîhâ âyeten lillezîne yahâfûnel azâbel elîm(elîme)

37 Ve orada elîm azaptan korkanlar için delil bıraktık

37 -Ve biz ayrıldık-Hangi-herhangi-Kimler için-Onlar korkuyorlar-İşkence-

38 وَفِي مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ

38 Ve fî mûsâ iz erselnâhu ilâ fir’avne bi sultânin mubînin

38 Ve Hz. Musa’da (da deliller vardır). Onu firavuna apaçık bir sultanla (mucize ile) göndermiştik

38 -Fahiş-Musa-Bu yüzden-Gönderdik-ile-Firavun-Sultanda-

39 فَتَوَلَّى بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ

39 Fe tevellâ bi ruknihî ve kâle sâhırun ev mecnûnun

39 Fakat o, etrafındakilerle yüz çevirdi ve: “O bir sihirbaz veya delidir.” dedi

39 -Baktı-Burkan-Ve Dediki-büyücü-veya-

40 فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ

40 Fe ehaznâhu ve cunûdehu fe nebeznâhum fîl yemmi ve huve mulîm(mulîmun)

40 Sonunda onu ve ordularını yakaladık ve böylece onları kınanmış olarak denize attık

40 -Bu yüzden aldık-Ve askerleri-Bu yüzden onları kaydettik-içinde-Yam-ve o-

41 وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ

41 Ve fî âdin iz erselnâ aleyhimur rîhal akîm(akîme)

41 Ve Ad (kavminde) de (ibretler, deliller vardır). Onlara, “yok edici” bir rüzgâr göndermiştik

41 -Fahiş-geri döndü-Bu yüzden-Bize gönderin-onlar üzerinde-Rüzgar-

42 مَا تَذَرُ مِن شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ

42 Mâ tezeru min şey’in etet aleyhi illâ cealethu ker ramîm(ramîmi)

42 (O rüzgâr), üzerinden geçtiği (hiç)bir şeyi bırakmayarak, mutlaka kül gibi toz haline getirdi

42 -Ne-Temizlemek-itibaren-bir şey-Gelmek-onun üzerine-meğer ki--

43 وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّى حِينٍ

43 Ve fî semûde iz kîle lehum temetteû hattâ hînin

43 Ve Semud (kavminde) de (ibretler, deliller vardır). Onlara: “Bir süre metalanın (yararlanın).” denilmişti

43 -Fahiş-Thamoud-Bu yüzden-Söylendi-onlar için-Yapmaya başlamak-değin-Ne zaman

44 فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ

44 Fe atev an emri rabbihim fe ehazethumus sâikatu ve hum yanzurûn(yanzurûne)

44 Fakat Rab’lerinin emrinden çıktılar. Bunun üzerine, onlar bakıyorlarken, kendilerini yıldırım aldı

44 -Onlar yaptı-Açık-Emretmek-Onların Rabbi-onları aldım--yanılsama-Bakarlar

45 فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ

45 Fe mâstetâû min kıyâmin ve mâ kânû muntesirîne

45 O zaman ayağa kalkmaya muktedir olamadılar. Ve onlar “yardım edilenler” olmadılar

45 -Bu yüzden-Hadi-itibaren-Qayam-gesticülat-onlar-

46 وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ

46 Ve kavme nûhın min kablu, inne hum kânû kavmen fâsıkîn(fâsıkîne)

46 Ve ondan evvel Nuh kavmi de… Muhakkak ki onlar fasık bir kavimdi

46 -Ve insanlar-Nuh-itibaren-önce-onlar ki-onlar-İnsanlar-

47 وَالسَّمَاء بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ

47 Ves semâe beneynâhâ bi eydin ve innâ le mûsiûn(mûsiûne)

47 Ve sema; Biz onu büyük bir kudret ile bina ettik. Ve muhakkak ki (onu) genişletici olan elbette Biziz

47 -Ve gökyüzü-Yaptık-El-Ve ben-

48 وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ

48 Vel arda feraşnâhâ fe ni’mel mâhidûn(mâhidûne)

48 Ve yeryüzü; onu döşek yaptık. İşte ne güzel düzenleyici

48 -Ve dünya-Bize verdik-Evet-

49 وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ

49 Ve min kulli şey’in halaknâ zevceynî leallekum tezekkerûn(tezekkerûne)

49 Ve Biz, herşeyden (zıttıyla kaim kılarak) çift yarattık. Umulur ki böylece siz tezekkür edersiniz

49 -Ve-Tümü-bir şey-Biz yarattık-İki genç-Belki sen-Hatırlarsın

50 فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ

50 Fe firrû ilâllâh(ilâllâhi), innî lekum minhu nezîrun mubîn(mubînun)

50 Öyleyse Allah’a firar edin (kaçın ve sığının). Muhakkak ki ben, sizin için O’ndan (Allah tarafından gönderilmiş) apaçık bir nezirim

50 -Uzak-ile-Allah-ben-sana-ondan-Nadir-

51 وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ

51 Ve lâ tec’alû meallâhi ilâhen âhar(âhara), innî lekum minhu nezîrun mubîn(mubînun)

51 Ve Allah ile beraber başka ilâhlar kılmayın. Muhakkak ki ben, sizin için O’ndan (Allah tarafından gönderilmiş) apaçık bir nezirim

51 -HAYIR-Bunları yapmak-ile-Allah-Tanrı-son-ben-sana-ondan-Nadir-

52 كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ

52 Kezâlike mâ etâllezîne min kablihim min resûlin illâ kâlû sâhırun ev mecnûn(mecnûnun)

52 İşte böyle, onlardan öncekiler de, (kendilerine) gelen resûle “sihirbazdır veya mecnundur”dan başka bir şey demediler

52 -bunun gibi-Ne-gelmek-Kimin-itibaren-Onlardan önce-itibaren-haberci-meğer ki-Dediler-büyücü-veya-

53 أَتَوَاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ

53 E tevâsav bihî, bel hum kavmun tâgûn(tâgûne)

53 Onu (resûle “sihirbaz veya mecnun” demeyi, sonrakilere) vasiyet mi ettiler? Hayır, onlar azgın bir kavimdir

53 -Hadi-Bununla-daha ziyade-Onlar-insanlar-

54 فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ

54 Fe tevelle anhum fe mâ ente bi melûm(melûme)

54 O halde onlardan yüz çevir, artık sen kınanacak değilsin

54 -Devam etti-Onlar hakkında-Bu yüzden-Sen-

55 وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ

55 Ve zekkir fe innez zikrâ tenfeul mu’minîn(mu’minîne)

55 Ve öğüt verip hatırlat. Muhakkak ki tezekkür, mü’minlere fayda verir

55 -Hatırlamak-Bu yüzden-Hatırlama-Yapabilirsiniz-İnananlar

56 وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ

56 Ve mâ halaktul cinne vel inse illâ li ya'budûni

56 Ve Ben, insanları ve cinleri (başka bir şey için değil, sadece) Bana kul olsunlar diye yarattım

56 -gesticülat-ben YARATTIM-Jin-Ve insanlık-meğer ki-

57 مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ

57 Mâ urîdu minhum min rızkın ve mâ urîdu en yut’imûni

57 Onlardan (hiç)bir rızık istemiyorum ve Beni doyurmalarını da istemiyorum

57 -Ne-İstiyorum-onlar kim-itibaren-geçim kaynağı-gesticülat-İstiyorum-O-

58 إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ

58 İnnallâhe huver razzâku zul kuvvetil metîn(metînu)

58 Muhakkak ki Allah; O, rızık verendir, güç, kuvvet sahibidir

58 -O-Allah-O-Razzak-O--

59 فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ

59 Fe inne lillezîne zalemû zenûben misle zenûbi ashâbihim fe lâ yesta’cilûni

59 İşte muhakkak ki zulmedenlerin (azaptan) nasibi, arkadaşlarının nasibi (azabı) gibidir. Artık Benden (azabı) acele istemesinler

59 -Bu yüzden-Kimler için-Kendilerini takip edin-Günah-beğenmek---HAYIR-Acele ediyorlar

60 فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ

60 Fe veylun lillezîne keferû min yevmihimullezî yûadûn(yûadûne)

60 Bu durumda vaadolundukları (kıyâmet) günü sebebiyle inkâr edenlerin vay haline

60 -Foyel-Kimler için-İfade etmek-itibaren-Onlar günü-O-Söz veriliyorlar